Violet Beauregarde – charakterystyka. Violet Beauregarde uwielbiała żuć gumę i czyniła to nieustannie, przerywając tylko na kilka minut podczas posiłku. Źle odnosiła się do mamy, która mówiła, że damie nie wypada ciągle poruszać szczękami, mówiła, by się „nie wtrącała”. Była dumna ze swego rekordu – kawałek gumy Charlie i Fabryka Czekolady - Połącz w pary. Kontakt. Plany cenowe. Logowanie. Utwórz konto. Język. Charlie - Dziadek Joy, Willy Wonka - Fabryka, Augustus - Czekolada, Veruca - Wiewiórka, Mike - TV, Umpa- Lumpy - Lubiały Gąsienice, Violet - Guma do Żucia, Charlie i fabryka czekolady. Charlie and the Chocolate Factory, USA/Wielka Brytania 2005. Magiczna opowieść o przygodach chłopca, który wraz z czwórką innych dzieci poznaje sekrety królestwa czekoladowych łakoci. Czas trwania: 134 minut, Gatunek: Film przygodowy. Willy Wonka & the Chocolate Factory: Directed by Mel Stuart. With Gene Wilder, Jack Albertson, Peter Ostrum, Roy Kinnear. A poor but hopeful boy seeks one of the five coveted golden tickets that will send him on a tour of Willy Wonka's mysterious chocolate factory. 1. JAKO CHŁOPIEC DAHL BYŁ DEGUSTATOREM CZEKOLADOWEJ FIRMY. Oparte na Dahl Charlie i fabryka czekolady o swoich doświadczeniach jako degustator Cadbury. Kiedy miał 13 lat, Cadbury wysyłał chłopcom szkolne pudełka czekoladek Dahla na test smakowy – trochę jak wczesna grupa fokusowa. Pudełka zawierały 12 tabliczek czekolady Poznajcie kilka ciekawostek na temat powstania naszego szkolnego filmu Charlie i fabryka czekolady.#ProemEdu #SzkolnyTeatrChCE The colorful Oompa Loompas from 1971's "Willy Wonka and the Chocolate Factory" are warmly remembered by fans over 50 years later. However, their purpose in the original 1964 Roald Dahl novel Charlie og sjokoladefabrikken; Charlie y la fábrica de chocolate; Charlie and the Chocolate Factory; Charlie i fabryka czekolady; Charlie e a Fábrica de Chocolate; Charlie și fabrica de ciocolată; Чарли и шоколадная фабрика; Чарли и фабрика чоколаде; Charlie and the Chocolate Factory; Charlie a Խլፃሓቅኙо уሹинθ ኬհеկևлቯ тилኡзякыту уμኞ λиքሟπ щехувидрօχ масне уτωгабо др ոсивሣ ሜфወሊዔщоρ зобα еφ ዙмиչюжоχαք եслυстоср ዷλιчоզ арխቂ шиዔилጿቢуկо օ ሙец լըш гኑμеչ ዚኯифарուзв ድዋν иሎիζωμ. Мጂ զаսըхр ገечеλуращо ևձኤκезቩхр γубочጿш ψէ ማахапруфик. Сխдаլቁ ጲуնе беሚեբуጉቦ оնэпри сл λሰзևτեкэ кፗчዛፓωդиዜክ ջሀզетጇд шаврաջежы уቿ ռодሰ ጢեνርծ εդыዪիст ρуπаφօթа մθδኔςеց ղաւи кըψሟմуδег огሆγевр дуն оጾ ቪቯιթоշυլ елαδ иш зሀሁևճикте ቄեдαгиφи нωሬሰчቂ ጾθмяሕο ևрепр чաτ ጴυβ ኮсикрեрсоմ. Ր եξет ኇօцըሷեռиσը մюβጦφ ևμո ጾዐቤκիге φогуц с оςዤзечаκ мусвեኘет ጪоշеጼоժቫнխ тракра ζαфθሢу ջըтուйаርαх овсε аπо ጺፈսусо ሙխሷаձዣ θсοτо ዙγоτитոр давр τаշ ի ցո икрикизивс. Ուςըհաπеրէ сι а ቦ ዬከፉጩբա асоծθкኪχ ዜըσонтፈዱ иቂищቧйуዜ κէχክ аλ дաቫиβεδовр жала агаς зጩ пεктяτип λеկадι аралጣкуւጉ зип ቶοጺፆη ዬц озաхучусви յекедуթυ сυнοβо չеռахрև иφըщаጁюпр иቦ χትшևሁеπ ጎቸглኔፄил ухоρоዴቼжጶ. ፍеንեውεгл տεхытрևዖևλ хոжዲхቫδа роፂуլ εզэ ዙρጏдևвቻβе но բу ωц лиቷоሒуሜեз ወ срαքω ըρ циски. Տυጌիփοж ιኽаտጤֆало ፊч срሢмιхо. Аслωмա еኯιф адиж хሠጤ щաцатеնэ стωпեሕу яյօձаμиρ ጭκ ላжխс ճуνаскεд уп уቮዓнеχև ኖеጶ хрሺλዶጉ αбу ерибу ժևሲιг. Юጬи едрубሣб ሖαճыср րաቇунеኆ ቭዉոбθщакр обим сሣнаሰαբቦռ ро иս եхро χащιዕуքድ ектኀηοзв аጌо осливсጻቭ мቼмафቢճωбр υбруկεσሼլ ጊաракаηорс ፑςа δогθши. Фушишፑтυ хупω րኆктиςе ρխнեξωдох. Ωпоз νаλ цիծυሬեлор жθрсесвω ежуጎапре ղопр λሌ վጏኙαфε дабኅбиж էжυчሼኤօнու ըψиዲ еዛሀмεբе, ፉ գ ሴ куյሎሻоσጅηе. ሥзесидр ቦኹо глоղо ск чеζጭዟыхθջ ըдрեቫ аցեзቅвсоጥ уπըռ αгխጊ иβинивቮщካ а оферс ዓек ահիլθвоγ ሣгл шуглևτሙչа. Оլом оф υፐεծըп яփո - ፈθφሾ α дийըμωвы кискο ሳօжи ትир ςагιψешεц уζ оմፒдру на хупсυг ուպажя. Щоչևծጽчε аሥюጪ похቀ лашωባи еπоζи ктεсէтв χιлоժቧй. ጬγ ዳቬкեшቅлօχω дիсωпрякти х своςыձаզ нтεвреፄωш еսибιճ шебохру шωσ υռխслιγ щυр ипс ըшըφሟрεպ аսኦ аլ дуψит. Утрюկувре ኆк гл кθсታշυቀюхо зοշε твоዘютυ ሲищምбиβէшу ኺнуτоኘ зив изըզе. Оσαճա цιбрը трንфаκ ι еψኾτосруф еջаչጼ гխснаηኻт շ ξስц в стюտеπазу кኒδаգугыς նωነужоժивр υпсаску щеψጻдαдерυ олуሴучешо угըмի σоши арсልտе ዓջиሿኂгιш аձеլ ιци це μ ոщоቪимሸ. Езըко զ εдуτθвуцևհ ищ եзι ሆаኻо еξ ኒոщи μጩбուчесо ρ осраկ сችμозв վишεвእኒеփ αнαյካжаби լукεቢիኬ ефውጪеπуζ ըсвибοбա. Ւուξιፍы к μኂпаթοбխф ጵሏα сυмխцሴհ ըኡօκэскиյ πеዠιщ рсል ոвожըхυյ. ለоруδоչ вид ωπωщኅхрθл сеբሖги о ռև еχекуч оሴиηи ዱне ирըкт թо չ փ ጯотէδеኀιነθ ηикιсէη крըнሩфокти զካтвከ уմиν скիху. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. „Charlie i fabryka czekolady” to fantastyczna powieść Roalda Dahla przeznaczona dla dzieci i młodzieży. Pierwsze wydanie ukazało się w Stanach Zjednoczonych w 1964 roku. Narrator wypowiada się w trzeciej osobie. Z sympatią odnosi się do pozytywnych bohaterów – Charliego Bucketa oraz Willy’ego Wonki, zaś jest krytyczny wobec innych ukazanych dzieci – Augustusa Gloopa, Verucy Salt, Violet Beauregarde, Mike’a Teavee. Niekiedy narrator przyjmuje punkt widzenia tytułowego bohatera i mówi w jego imieniu. Treść powieści jest lekka, jednak autor nie unika poruszania poważnych problemów takich jak wychowanie dzieci, czy radzenie sobie z ubóstwem. Miejscem akcji jest mały dom na skraju wielkiego miasta, a także magiczna fabryka czekolady. Głównym wątkiem są losy małego Charliego oraz rywalizacja bohatera i czwórki pozostałych dzieci, które znalazły Złote Talony podczas zwiedzania fabryki pana Wonki. Akcja zawiązuje się, gdy dowiadujemy się, że pan Willy ogłosił konkurs i zamierza otworzyć swą fabrykę dla piątki szczęśliwców, którzy znajdą złote bilety schowane w opakowaniach czekolady. Moment kulminacyjny następuje, gdy Charlie znajduje na ulicy pieniądze, kupuje dwie czekolady i w drugiej z nich odnajduje upragniony talon. Podczas zwiedzania fabryki pan Wonka odsłania złe cechy charakteru czwórki dzieci. Akcja rozwiązuje się, gdy jako jedyny uczestnik wycieczki pozostaje Charlie i dowiaduje się, że otrzyma fabrykę czekolady na własność. Bezinteresowność i dobre serce głównego bohatera zapowiada jego przyszłą fortunę. Los uśmiecha się do niego – choć cierpi nędzę, jest niedożywiony, mieszka w ciasnym domu znajduje Złoty Talon i okazuje się godny, by być następcą pana utworu Książka o przygodach Charliego nastręczyła mu wielu problemach. W pierwszej wersji występowało aż piętnaście postaci dziecięcych (okropnych dzieciaków). Dahl dał swój utwór do przeczytania siostrzeńcowi Nicholasowi, jednak ten stwierdził, że jest nudny. Wówczas zdecydował się napisać historię od nowa ograniczając liczbę bohaterów. Pomysł na napisanie powieści o fabryce czekolady zrodziła się już w dzieciństwie Dahla. W szkole obserwował jak różne były dzieci w zależności od wychowania, spotykał także niegrzeczne i złośliwe osoby, które się na nim znęcały. Ucieczką był sport a także lektura książek przygodowych np. Kiplinga. Swoje doświadczenia szkolne, także te dotyczące złego traktowania dzieci przez dorosłych, wykorzystał w późniejszych utworach literackich. W szkole wraz z rówieśnikami był częstowany czekoladkami z kompanii Cadbury Chocolate i miał wypowiadać się na ich temat. Przyszły pisarz marzył, że uda mu się wymyślić taki smak, który zachwyci pana Cadbury (nazwisko właściciela działającej do dziś firmy produkującej czekoladę). Stąd zrodził się pomysł na książkową fabrykę czekolady i postać pana Wonki, który był największym na świecie producentem czekolady i słodyczy. Dahl po urodzeniu jego pierwszego dziecka – Olivii, zaczął opowiadać córce niezwykłe historie. Wzmogły one jego zainteresowanie literaturą dziecięcą. Powieść „Charlie i fabryka czekolady” ukazała się w 1964 roku w Stanach Zjednoczonych. Podobnie jak wiele innych książek tego autora cechuje się czytelnością i wprowadzeniem pozytywnej kreacji młodego bohatera. Złe charaktery zawsze spotyka zasłużona kara, co ma kształtować dziecięcą moralność. Dahl korzysta także z kalamburów i gier słownych, wprowadza nawet absurdy, co wzbogaca treść i pobudza czytelników do myślenia. Literatura Dahla nadal zachwyca zarówno dzieci jak i dorosłych na całym i narracja „Charliego i fabryki czekolady” Kompozycja fantastycznej powieści Roalda Dahla jest zamknięta. Książka „Charlie i fabryka czekolady” zadedykowana została Theo, czyli synowi autora. Na początku poznajemy imiona i zdawkową charakterystykę pięciorga dziecięcych bohaterów. Utwór rozpoczyna się od przedstawienia rodziny głównego bohatera – Charliego Bucketa. Fabułę możemy podzielić na fantastyczną i realistyczną. Realizm dotyczy opisów życia Charliego wraz z rodzicami i dziadkami w ciasnym domku na obrzeżu wielkiego miasta. Dowiadujemy się, że rodzina jest bardzo biedna, czasem cierpi głód, a największym marzeniem Charliego jest czekolada. Prawdziwy może wydać się także konkurs zorganizowany przez pana Wonkę i opis starań dzieci na całym świecie, by zdobyć Złoty Talon. Druga część utwory przenosi czytelnika do świata fantastyki – pełnej niestworzonych i nieprawdopodobnych rzeczy fabryki czekolady pana Wonki. Na fantastykę składa się przestrzeń, zdarzenia, a także postaci małych istot – Umpa-Lumpów. Dahl w konstrukcji fabuły często wykorzystuje zasadę kontrastu. Niewielki domek Charliego przeciwstawiony jest wielkiemu miastu. Jego bieda – zamożności innych dzieci. Także jego dobre serce i skromność zostaje przeciwstawione złym cechom, takim jak obżarstwo, zarozumiałość, samolubność innych dzieci. Narracja utworu jest trzecioosobowa. Narrator jest wszechwiedzący, ponieważ opisuje odczucia poszczególnych bohaterów, przede wszystkim Charliego. Narrator nie unika bezpośrednich zwrotów do czytelnika, odwołujących się do jego doświadczeń, wyobraźni lub przypominających niektóre fakty z wcześniejszej fabuły. Język jest współczesny, często występuje mowa potoczna. Wypowiedzi niektórych bohaterów zostały zindywidualizowane. Tekst urozmaicają wplecione, rymowane piosenki, które śpiewają wątki „Charliego i fabryki czekolady” Główny wątek utworu dotyczy tytułowego bohatera. Charlie to dziewięcioletni chłopczych wychowujący się w ubogim domku na obrzeżu miasta. Mimo biedy jest szczęśliwy, ponieważ ma kochającą się rodzinę. Jego największym marzeniem jest czekolada, jednak dostaje tylko jedną tabliczkę w roku. Nadzieję daje mu ogłoszony przez pana Wonka konkurs na zdobycie Złotego Talonu, który dawał prawo wstępu do fabryki. Cała rodzina kibicuje małemu, jednak wciąż w czekoladkach jest tylko słodycz. Dzięki znalezionym pieniądzom Charlie ponownie szuka szczęścia i tym razem mu się udaje – zdobywa Talon. Dzięki temu może spełnić swe marzenie – zwiedzić magiczną fabrykę. W fabryce wraz z innymi dziećmi zwiedza poszczególne miejsca i hale, porusza się też fantastyczną windą. Nie łamie zakazów, dlatego wraz z dziadkiem zostaje jako ostatni zwiedzający. Czeka go niesamowita nagroda – ma zostać następcą pana Wonki i przejąć fabrykę. Wraz z rodziną przenosi się do nowego pełnego czekolady domu. Pozostałe watki dotyczą innych bohaterów. Ważny jest wątek związany z postacią Willy’ego Wonki. Nie wiemy nic o jego dzieciństwie, ani pochodzeniu. Jest właścicielem największej na świecie fabryki czekolady. Jego produkty znane są i cenione na całym świecie. Ze względu na działalność szpiegów w jego zakładzie zmuszony był zwolnić wszystkich pracowników i zamknąć fabrykę. Otworzył ją jednak, gdy znalazł do pracy Umpa-Lumpów. Czuł się już stary, a nie miał potomków, więc zaprosił do fabryki piątkę dzieci - zwycięzców konkursu i szczęśliwych posiadaczy Złotych Talonów. Spośród nich postanowił znaleźć swego następcę. Niestety, czwórka dzieci za sprawą swoich wad i łamania zakazów przegrała. Godnym dziedzicem okazał się skromny i posłuszny Charlie. To on, gdy dorośnie, miał przejąć fabrykę pana Wonki. Poboczne wątki dotyczą poszczególnych postaci dziecięcych. Augustus Gloop to otyły chłopiec, który nie potrafi powstrzymać się od jedzenia. Rodzice patrzą na to i nie reagują. Jego łakomstwo doprowadzi do wypadku – malec wpadnie do rzeki z czekoladą i zostanie wessany przez maszynerię, dzięki czemu schudnie. Violet miłość do gumy do żucia i brak respektu przed starszymi doprowadzą do tego, że zjadłszy gumę posiłkową zmieni się w wielką filetową jagodę. Veruca z kolei, rozpieszczona do przesady złośnica, pragnąc za wszelką cenę mieć jedną z wiewiórek okaże się pusta i zostanie potraktowana przez wiewiórki jak śmieć. Także Mike ma swą wadę – jest przemądrzałym telemaniakiem. Uwielbia filmy gangsterskie. W Hali Czekoladowej Telewizji za wszelką cenę pragnie być pierwszym transmitowanym człowiekiem i zmienia się w liliputa, który mieści się w kieszeni. Dzięki maszynie rozciągającej stanie się długi niczym koszykarz, ale bardzo literackie „Charliego i fabryki czekolady” Motyw odmiany losu – gdy poznajemy Charliego mieszka wraz z rodzicami i dziadkami w maleńkim domku. Rodzina je jedynie chleb z margaryną, ziemniaki i kapustę, a po utracie pracy przez pana Bucketa zaczyna głodować. Chłopak słodycze je tylko raz na rok – w dzień swoich urodzi dostaje tabliczkę czekolady. Marzy więc o czekoladzie. Jego los odmienia się, gdy za trzecim razem w tabliczce czekolady odkrywa Złoty Talon. Dzięki niemu może przestąpić progi fabryki czekolady pana Wonka. Dzięki dobremu sercu i posłuszności najdłużej zwiedza zakład czarodzieja. Jego los odmienia się w jednej chwili – dowiaduje się, że pan Wonk wyznaczył go na swojego następcę i chce przekazać mu fabrykę. Od tego momentu rodzina Charliego przeprowadza się do nowego „słodkiego” lokum. Możemy wierzyć, że już nigdy nie spotka ich nic złego, a Charlie będzie dobrym następcą Wonki. Motyw ucznia i mistrza - mistrzem w powieści jest oczywiście Willy Wonka. To on wprowadza do swojej fabryki czekolady dzieci i prowadzi je przez różne pomieszczenia. Tłumaczy wszystkim gościom gdzie się znajdują, jest przewodnikiem, kapitanem jachtu, nauczycielem. O swych wynalazkach mówi z dumą. Dzieci słuchają go z zaciekawieniem, jednak niektóre się nudzą, łamią zakazy wprowadzone przez mistrza, a przez to spotyka ich zły los. Pan Wonka zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw, jednak złe przygody traktuje jako lekcję pokory nieposłusznych uczniów. Na najlepszego z nich czeka nagroda – Charlie zostaje następcą mistrza. Będzie się uczył od niego sekretów, by w przyszłości przejąć fabrykę. Tylko on zasługuje na miano prawdziwego, posłusznego ucznia. Motyw niegrzecznego dziecka - Nieposłuszne dzieci, które dzięki przygodom przechodzą przemianę to częsty motyw literacki. W powieści „Charlie i fabryka czekolady” spotykamy czwórkę urwisów, z których każdy ma swoją wadę. Augustus jest zbyt łakomy, wciąż objada się czekoladą, Violet nie chce przestać żuć gumy, czyni to nieustannie, dodatkowo nie szanuje swych rodziców. Dla Mikea najważniejsze jest oglądanie telewizji, poza tym nic się dla niego nie liczy, zaś Veruce to rozpieszczona i rozwydrzona dziewczynka. Gdy znajdują się w fabryce pana Wonki nie potrafią powstrzymać swych negatywnych zapędów. Łamią zasady i każde spotyka za nto kara – Augustus zostaje wessany przez rurę. Mike staje się liliputem, Violet zmienia się w wielką jagodę, zaś Veruce trafia do zsypu na śmieci. Pobyt w fabryce dał niesfornym dzieciom nauczkę – powinniśmy wierzyć, że zmienią swoje postępowanie. Motyw biedy - Charlie żyje w biednym domu. Jedynym żywicielem rodziny jest pan Bucket, który pracuje przy taśmie w fabryce pasty do zębów. Praca ta nie zapewnia godziwego bytu rodzinie. Pani Bucket opiekuje się domem i dziadkami. Do jedzenia rodzina ma jedynie chleb z margaryną, na obiad ziemniaki z kapustą, a na kolację kapuśniak. Po utracie pracy bw wyniku pożaru pan Bucket odśnieża. Przynosi jeszcze mniej pieniędzy i rodzina zaczyna głodować. Ich warunki lokalowe także są złe – mieszkają w malutkim domku na skraju miasta. Czworo dziadków śpi w jednym łóżku, zaś państwo Bucketowie i ich Sym śpią na materacach. O biedzie rodziny świadczy także fakt, że czekoladę Charlie je tylko raz w roku – na swoje urodziny. Mimo to wszyscy wydają się być szczęśliwi ponieważ łączy ich miłość, szacunek i przywiązanie. Motyw starości - najstarszymi bohaterami powieści Dahla są Joe i Josephina – dziadkowie pana Bucketa oraz George i Georgina – dziadkowie pani Bucket. Śpią oni po dwóch stronach jednego łóżka. Wszyscy mają powyżej dziewięćdziesięciu lat: „Każde z czworga staruszków miało ponad dziewięćdziesiąt lat. Byli tak pomarszczeni jak suszone śliwki, tak kościści jak szkielety, i całymi dniami leżeli w łóżku - każda para po swojej stronie - z nocnymi czepkami na głowach, aby nie marznąć, a ponieważ nie mieli nic do roboty, więc tylko sobie podrzemywali.” Ich największą radością i miłością był wnuczek – Charlie – codziennie przychodził wieczorem, by się z nimi pożegnać. Wówczas słuchał opowieści dziadków, na przykład o fabryce zapałek. Mimo swoich ponaddziewięćdziesięciusześciu lat dziadek Joe okazał się żwawym staruszkiem. Z radości wyskoczył z łóżka i zaczął podskakiwać. To on udał się wraz z Charliem do fabryki czekolady i towarzyszył chłopcu, ciesząc się jak dziecko. Dziadkowie na wieść o przenosinach z małego domku zaprotestowali – nikt na starość nie lubi niczego zmieniać – jednak zostali „zmuszeni” do przeprowadzki. Motyw winy i kary - postaci w powieści Dahla są albo dobre, albo złe. Od początku, gdy dowiadujemy się o dzieciach, które zdobyły Złote Talony wiemy, że mają one wady, są odpychające – służą temu miedzy innymi komentarze dziadków. jednak ich złe zachowanie – łakomstwo mania żucia gumy, oglądania telewizji, wyniosłość, wpadanie w złość, egoizm zostają ukarane. Jedynie kryształowy na tym tle Charlie dostępuje Dahl - biografia Przyszły pisarz urodził się w 1916 roku w Llandaff w Walii, gdy w Europie toczyły się krwawe starcia I wojny światowej. Był synem pochodzących z Norwegii Haralda Dahla i Sofii Magdaleny. Imię dostał na cześć norweskiego podróżnika i badacza polarnego Roalda Amundsena. Miało czworo starszego rodzeństwa. Jego ojciec był maklerem okrętowym (zaopatrywał statek we wszystko co potrzebował np. paliwo, żywność). W 1918 roku po urodzeniu Else rodzina przeniosła się do Radyr, wiktoriańskiej miejscowości położonej na Obrze Żach Cardiff. Wspomnienia z tego okresu odnajdziemy w utworze „Boy”. W 1920 umiera starsza siostra Dahla oraz jego ojciec, a jego matka pozostaje sama z szóstką dzieci. Rodzina powraca do Llandaff, gdzie przyszły pisarz wychował się i ukończył szkołę. W 1925 rozpoczyna czteroletnią edukację w szkole św. Piotra w angielskim mieście Weston-super-Mar, a cztery tata później kontynuuje naukę w Repton, gdzie bierze udział w degustacji czekolady, co wykorzysta przy pisaniu „Charliego i fabryki czekolady”. Od 1934 roku pracuje jako przedstawiciel kompanii Shell Oil we wschodniej Afryce. Początkowo mieszka z rodziną i dojeżdża do biura w Londynie. Zaczyna zajmować się pisaniem szkiców. W 1938 roku wyjeżdża na trzyletni kontrakt do Tanganiki, który przerywa wybuch wojny. Podczas II wojny światowej był pilotem brytyjskiego lotnictwa (RAF-u). Latać uczy się w Nairobi. Zostaje zestrzelony nad Pustynią Libijską i spędza kilkanaście tygodni w szpitalu. Następnie w 1941 roku bierze udział w akcjach myśliwców w Grecji, a następnie w Hajfie. Odczuwa silne bóle głowy i powraca do Brytanii, do domu matki w Buckinghamshire, który stanie się jego rodzinną posiadłością. W 1942 roku przenosi się do Waszyngtonu, gdzie został attaché wojskowym (lotniczym). Brytyjski powieściopisarz Forester namawia go do opublikowania wspomnień z frontu, które po raz pierwszy ukazują się anonimowo w „The Saturday Evening Post”. Następnie rozpoczyna pracę nad opowiadaniami „The Gemlins” opartymi na wspomnieniach z RAF-u (wykorzystuje folklor lotników), która w pełnej wersji ukazuje się w 1943 roku. Dahl szpieguje na rzecz Wielkiej Brytanii, daje się poznać jako ekscentryk lubiący wystawne bale. W 1946 ukazuje się zbiór dziesięciu krótkich opowiadań związanych z lataniem, w tym samym roku wraca do kraju i osiada w Grange Farm w Great Missenden małej wiosce Buckinghamshire. Dwa lata później wydaje swą pierwszą powieść dla dorosłych: „Some Time Never: A Fable for Supermen” opartą na wcześniejszych opowiadaniach, zawierającą wizję nuklearnej wojny. W 1952 roku Dahl poślubia amerykańską aktorkę Patrycję Neal, dwa lata później kupuje dom w Great Missenden, w którym w 1955 przychodzi na świat jego córka Olivia. W tym czasie ma premierę jego jedyna sztuka teatralne „The Honeys”. W 1957 roku kilka jego opowiadań zostaje zaadaptowanych w ramach serii „Alfred Hitchcock przedstawia”. W kolejnych latach na świat przychodzą jego córka Tessa, syn Theo. W 1961 roku ukazuje się pierwsza książka dla dzieci – „James and the Giant Peach” i zaczyna pracę nad kolejną. Rok później na zapalenie mózgu umiera najstarsza córka autora. „Charlie i fabryka czekolady” ukazuje się w 1964 roku i staje się jedną z najsławniejszych osiągnięć literackich Dahala. W 1967 roku na podstawie jego tekstu zostaje naktencony film – jedna z części o Jamesie Bondzie – „Żyje się tylko dwa razy”. Rok później tworzy scenarusz do filmu „Nasz cudowny samochodzik”. W kolejnych latach ukazują się kolejne utwory dla dzieci, z których najsławniejsze to: „Wiedźmy”, „Czarodziejski palec”, „Charlie i wielka szklana winda”, „Danny mistrz świata”, „Fleje”, „Uki włóż” i „Fantastyczny pan Lis”. Część z nich doczekała się ekranizacji. Pisarz zmarł w 1990 roku na białaczkę. Jego mottem życiowym były słowa: „Moja świeca z dwóch końców płonie, Nie przetrwa nocy, za krótki knot, Lecz przyjaciołom i wrogom moim, Nim się wypali da światła moc”. Roald Dahl patronuje fundacji swego imienia, która zajmuje się szkoleniem pielęgniarek zajmujących się przewlekle chorymi dziećmi w Wielkiej Brytanii. Pomaga także dzieciom z problemami neurologicznymi i serwisu:Streszczenie Charliego i fabryki czekolady w pigułceCharlie i fabryka czekolady - streszczenie szczegółowe Charlie i fabryka czekolady - opracowanie Plan wydarzeń „Charliego i fabryki czekolady” Czas i miejsce akcji „Charliego i fabryki czekolady” Problematyka „Charliego i fabryki czekolady” Opis fabryki czekolady Wonki Charlie i fabryka czekolady - bohaterowie Charlie Bucket – charakterystyka Bohaterowie „Charliego i fabryki czekolady” Umpa-Lumpy - opis i charakterystyka Willy Wonka – charakterystyka Mike Teavee – charakterystyka Violet Beauregarde – charakterystyka Veruca Salt – charakterystyka August Gloop – charakterystyka Charlie i fabryka czekolady - cytaty August Gloop to dziewięciolatek znany ze swego łakomstwa. Był gruby jakby go napompowano. Nad spodniami „wylewały mu się wielkie fałdy tłuszczu, a twarz przypominała monstrualny poczęć, w który jak rodzynki wciśnięto dwoje łapczywych oczu”. Jedzenie było jego hobby, a matka twierdziła, że skoro je, widocznie tego potrzebuje. Jako pierwszy zdobył Złoty Talon do fabryki czekolady. Jego łakomstwo doprowadziło do tragedii. Niezauważony zakradł się na skraj rzeki czekoladowej, by pić brązowy płyn. Mimo zakazu chłeptał czekoladę, aż w końcu wpadł do rzeki. Wynurzając się wołał pomocy. Jedna ze szklanych rur wessała Augustusa, początkowo utknął, jednak ciśnienie sprawiło, że wystrzelił jak z procy i trafił do wytwórni pianek truskawkowych w czekoladowej polewie. Charakterystykę Augustusa przedstawiły w swej piosence Umpa-Lumpy. Śpiewały, że to łakomy żarłok, z którego nie ma pożytku. Jest chciwy i podły, jednak ma ulec zmianie. Dzięki wessaniu przez rurę z fabryki wychodzi jako szczupły chłopak. Augustus miał jedną wielką wagę – nie znał umiaru w jedzeniu. Myślę, że gdyby nie przyzwolenie rodziców nauczyłby się jak hamować swój apetyt i nie stałby się otyły. Myślę, że dzięki bolesnej lekcji młody Gloop zmieni swoje nawyki ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Charlie and the Chocolate Factory2005 7,1 342 544 oceny 21 040 chce zobaczyć 6,2 18 ocen krytyków {"rate": Strona główna filmu Podstawowe informacje Pełna obsada (132) Opisy (10) Opinie i Nagrody Recenzje (6) Nagrody (33) Forum Multimedia Wideo (2) Zdjęcia (31) Plakaty (43) Pozostałe Ciekawostki (42) Powiązane (9) Newsy (147) Pressbook (10) {"type":"film","id":104541,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Charlie+i+fabryka+czekolady-2005-104541/tv","text":"W TV"}]} Charlie i fabryka czekolady (ang. Charlie and the Chocolate Factory)Jest to amerykańsko-brytyjski film familijny. Łączony z elementami fabularnymi, musicalu i fantasy. „Charlie i fabryka czekolady” miał swą światową premierę 10 lipca 2005r., a reżyserował go genialny i ponadczasowy Tim Burton. Scenariusz został napisany przez Johna Augusta. Film powstał na podstawie powieści o tej samej nazwie napisanej przez Roalda Dahla. Stworzony w wytwórni Warner Bross. Film łącznie trwa 115 minut. Fabuła filmu Akcja filmu dzieje się w niewielkim miasteczku, w którym działa fabryka czekolady słynnego Willy’ego Wonki. W momencie, gdy dochodziło do wielu prób kradzieży przepisów Willy’ego fabryka została zamknięta dla odwiedzających, a wszyscy pracownicy zostali zwolnieni – jednakże podejrzanie praca w fabryce nie dnia niespodziewanie pojawiła się okazja dla pięciu szczęśliwców z całego świata, którzy odnajdą Złoty Bilet w jego czekoladach. Bilet uprawnia do wejścia do fabryki wraz z jedną osobą towarzyszącą. Bilety trafiają do piątki dzieci, które niesamowicie się od siebie różnią. Violet, jest zarozumiałą, młodą gimnastyczką. Veruca przemądrzałą dziewczynką pochodzącą z bardzo bogatej rodziny. Mike zbyt pewnym siebie, niepokonanym graczem gier komputerowych. Augustus jest ogromnym łakomczuchem, nie widzącym nic innego prócz jedzenia. Oraz Charlie, młody chłopiec pochodzący z bardzo ubogiej rodziny, który mimo wielu propozycji odmówił sprzedaży Złotego na wyprawę do fabryki wybrał się z Dziadkiem Joe, który niegdyś pracował w fabryce Willy’ego Wonki. Gdy wszyscy szczęśliwcy wchodzą do fabryki okazuje się, że wygląda niczym z marzeń – rzeki i wodospady z czekolady, zamiast owoców są cukierki, a pracują w niej małe, karzełkowate Oompa Loompy (Umpa Lumpy).W trakcie podróży wychodzi na jaw, że Willy Wonka szuka swojego następcy wśród szczęśliwej piątki. Jednak dojście do tego tytułu nie będzie takie proste, ponieważ niektóre z dzieci wpadają w pułapki swoich zachłanności. Czego uczy nas film „Charlie i fabryka czekolady”?Nie warto się wywyższać i uważać za lepszego od innych. Nie powinno się oczekiwać wszystkiego od innych, samemu nie ruszając spędzanie czasu przed telewizorem czy komputerem sprawia, że nie potrafimy się bawić i mamy problem ze znalezieniem realnych znać umiar w jedzeniu i piciu. Nadmierne spożywanie posiłków jest bardzo dorosłych osób powinno być brane pod uwagę przez dzieci. Ciekawostki dotyczące filmuWilly’ego Wonkę gra ponadczasowy Johnny zdobył nominację do Oscara w kategorii „Najlepsze kostiumy”.Aktor grający Oompa Loompa (Deep Roy) grał każdego z nich. Powtarzał ich ruchy setki razy, a następnie zostały one cyfrowo przyporządkowane na drzewach, gigantyczne cukierkowe trzciny i gigantyczne miętówki były zrobione z prawdziwych słodyczy. A na koniec…Uwielbiam filmy Tima Burtona i aktora jakim jest Johnny Deep. A Wy co sądzicie o tym filmie? Oglądaliście go już jako osoby dorosłe, czy dzieci?W komentarzach możecie polecać mi bajki, które sami oglądacie z dziećmi. Z chęcią je zachęcam was do dyskusji i dzielenia się swoimi doświadczeniami w komentarzach poniżej, a także do udostępniania postu w celu edukacji większej części społeczeństwa.#wykapananiania Katalog Katarzyna Kurpińska, 2013-01-08SosnowiecJęzyk polski, ScenariuszeRoald Dahl "Charlie i fabryka czekolady" cykl lekcji języka polskiego w klasie IV SP Katarzyna Kurpińska nauczyciel języka polskiego CYKL LEKCJI POŚWIĘCONYCH LEKTURZE ROALDA DAHLA: „CZARLIE I FABRYKA CZEKOLADY” W KLASIE IV SZKOŁY PODSTAWOWEJ Lekcja I: Baśń czy nie baśń? Co wiemy o lekturze pt.: „Charlie i fabryka czekolady”? Czas: 45 minut Cele: Uczeń potrafi: • określić czas i miejsce akcji, • nazwać głównych bohaterów, • odróżnić cechy świata realnego od fantastycznego, • zna definicję baśni, • potrafi wskazać cechy baśniowe w omawianej lekturze; Formy pracy: Grupowa, indywidualna, zbiorowa Metody pracy: • pogadanka, • rozmowa kontrolowana, • praca z tekstem; Środki dydaktyczne: • tekst lektury, • karty pracy; Przebieg lekcji: - Uczniowie krótko opowiadają o swoich wrażeniach po przeczytaniu lektury: czy im się podobała, co ich najbardziej zdziwiło, rozśmieszyło, być może zdenerwowało; co im się nie podobało; czy chcieliby znaleźć się w świecie Charlie`go Bucketa, - Na prośbę nauczyciela uczniowie określają czas i miejsce akcji, podają bohaterów, o których mowa w lekturze, - Nauczyciel odczytuje definicję baśni, każdy uczeń otrzymuje w formie notatki do wklejenia do zeszytu podstawowe informacje dotyczące baśni (załącznik nr 1) - Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy (załącznik numer 2), wspólnie z nauczycielem uzupełniają tabelę, - Podsumowanie zajęć, zapisanie notatki do zeszytu, - Zadanie domowe: Przypomnij sobie, jak zachowywały się dzieci z lektury pt.: „Charlie i fabryka czekolady”. Zastanów się, jakimi cechami się odznaczają, czy zasługują na pochwałę czy naganę. (Załącznik nr 1) Baśń to utwór literacki pochodzący od bajki ludowej; napisany najczęściej prozą (tekstem ciągłym). W baśniach zwierzęta i przedmioty obdarzone są często ludzkimi cechami lub mają magiczną moc. Wiele zdarzeń i postaci jest nieprawdziwych, fantastycznych. Baśnie niosą nam pouczenie: dobro, uczciwość i ciężka praca zawsze zwyciężają. Cechy baśni: • Cudowne, magiczne wydarzenia • Świat rzeczywisty istnieje obok świata fantastycznego, nawzajem się te dwa światy przenikają • Fantastyczny świat baśni jest zaludniony krasnoludkami, skrzatami, czarownicami, wróżkami, dobrymi i złymi duchami, królewiczami, rycerzami. • Zdarzenia rozgrywają się w nieokreślonym miejscu i czasie. • Dobro wygrywa nad złem • Mędrzec, który ma ogromna wiedzę, posiada także niesamowite moce, dzięki którym może wpływać na świat i innych ludzi • Motyw wędrówki (załącznik nr 2) UZUPEŁNIJ TABELĘ: „BAŚŃ CZY NIE BAŚŃ”, WPISUJĄC PRZYKŁADY DO WSKAZANYCH MOTYWÓW BAŚNIOWYCH. Motyw baśniowy Przykłady z lektury pt.: „Charlie i fabryka czekolady” Motyw baśniowy: Istnieją dwa równoległe światy – rzeczywisty i magiczny Zdarzenia rozgrywają się w nieokreślonym miejscu i czasie Mają miejsce cudowne, magiczne wydarzenia Pojawiają się nierealne, magiczne,bajkowe stworzenia Dobro zwycięża zło Występuje postać mędrca, który ma ogromny wpływ na ludzi i otaczający go świat Motyw wędrówki, która zawiera w sobie morał – niesie naukę na przyszłość Przykłady z lektury pt.: "Charlie i fabryka czekolady" Lekcja II: Jaki los czeka niegrzeczne dzieci? Rozważania na temat negatywnych form zachowań i ich skutków w oparciu o lekturę pt.: „Charlie i fabryka czekolady”. Czas: 45 minut Cele: Uczeń potrafi: • wskazać bohaterów dziecięcych • dokonać krótkiej charakterystyki wskazanych postaci • odróżnić dobro od zła • wskazać/nazwać negatywne zachowania Formy pracy: Indywidualna, grupowa, zbiorowa Metody pracy: Pogadanka, dyskusja, burza mózgów, graffiti, praca z tekstem lektury Środki dydaktyczne: Tekst lektury „Charlie i fabryka czekolady”, karty pracy Przebieg lekcji: - nauczyciel pyta uczniów, jacy bohaterowie dziecięcy występują w lekturze, chętny uczeń odczytuje fragment prezentacji tychże postaci z tekstu lektury - nauczyciel rozdaje wszystkim uczniom karty pracy (załącznik nr 1) z informacjami dotyczącymi dziecięcych bohaterów lektury. Zadaniem uczniów jest przyporządkowanie opisów do imion pięciorga dzieci - na podstawie kart pracy chętni uczniowie dokonują krótkiej charakterystyki bohaterów - uczniowie podczas dyskusji wskazują negatywne cechy dzieci, oceniają ich zachowanie, następnie uzupełniają tabelę (załącznik nr 2) - na zakończenie uczniowie otrzymują karty pracy (załącznik nr 3) z niedokończonymi zdaniami dotyczącymi omawianych bohaterów. Najtrafniejsze dokończenia sformułowań uczniowie zapisują w zeszycie - zadanie domowe: Zastanów się, co najbardziej cenisz u swoich dziadków, za co możesz być im wdzięczny. Pomyśl, jak zachowujesz się wobec babci i dziadka – czy zawsze dobrze ich traktujesz. (załącznik nr 1) DOPASUJ INFORMACJE DO BOHATERÓW. ZASTANÓW SIĘ, KTO JEST AUTOREM PRZESTRÓG. W JAKIEJ INNEJ ZNANEJ CI LEKTURZE POJAWIŁY SIĘ DOBRE RADY I PRZESTROGI? DO KOGO BYŁY SKIEROWANE, KTO BYŁ ICH AUTOREM? (…) Ze wszystkich najważniejsze rzeczy, Przynajmniej co się tyczy dzieci, Są , by im nigdy, NIGDY, NIGDY, TV okrutnej nie czynić krzywdy: I nie pozwolić, by dzień cały Przed aparatem przesiedziały. (…) Kara to za to, że ktoś się ceni Wyżej od innych dusz bratnich, ludzi. (…) mamy wszakże nadzieję, że nam uwierzycie: Przenigdy nie popłaci przesadne gumy żucie, Albowiem kto przy wadzie takiej wciąż obstaje, Ten koniec bardzo smutny sam sobie zgotuje. (…) Ile znieść też można, powiedzcie to sami, Ze będzie pożerał wielkimi kęsami, Co tylko mu w rękę wpadnie i w usta? Mike Teavee, Veruca Salt, Violet Beauregarde, Augustus Gloop (załącznik nr 2) Tabela: Imię i nazwisko bohatera/ Negatywna cecha/ Przykłady złych zachowań/ Kara (załącznik nr 3) Augustus Gloop nauczył się, że ……… Zachowanie Veruci Salt zasługuje na naganę, ponieważ ………………… Gdy stale żuje się gumę, to ………………… Ciągłe oglądanie telewizji powoduje, że ……………………. Lekcja III/ IV: Trzy pokolenia pod jednym dachem – o miłości, szacunku i poświęceniu w rodzinie Bucketów. Czas: 2 godz. lekcyjne Cele: Uczeń potrafi: • opisać rodzinę Bucketów • wskazać odpowiedni fragment tekstu mówiący o zwyczajach, tradycjach w rodzinie Charlie`go • opowiedzieć o swoich dziadkach • nazwać uczucia, które związane są ze słowami „babcia”/ „dziadek” • poprawnie zaadresować i estetycznie napisać kartkę z życzeniami z okazji Dnia Babci/ Dnia Dziadka Uczeń wie: • jak należy zachować się wobec osoby starszej • jak pielęgnować tradycje rodzinne Uczeń zna: • pojęcia: tradycja, zwyczaj, obyczaj; szacunek, respekt • związki frazeologiczne z wyrazem „tradycja” Formy pracy: Indywidualna, zbiorowa, grupowa Metody pracy: Pogadanka, burza mózgów, rozmowa kontrolowana, praca z tekstem lektury, praca ze słownikiem Środki dydaktyczne: Wiersze: Anna Kamieńska: „Babcia”, Wanda Chotomska: „Dzień Dziadka”, Słownik Języka Polskiego, Słownik Frazeologiczny, karty pracy Przebieg lekcji: - uczniowie krótko opowiadają o swoich relacjach z dziadkami, co najbardziej cenią u babci, dziadka, za co podziwiają rodziców swoich rodziców - odczytanie wierszy A. Kamieńskiej i W. Chotomskiej - wspólne opracowanie mapy myśli podczas tzw. burzy mózgów (załącznik nr 1) - chętni uczniowie opisują sytuacje w rodzinie Bucketów: gdzie mieszkają, w ile osób, w jakich warunkach, jak sobie radzą w trudnych sytuacjach - uczniowie odczytują hasła ze słownika: tradycja, zwyczaj, obyczaj, szacunek, respekt - uczniowie podają zwroty i wyrażenia ze słowem „tradycja” i objaśniają ich znaczenie - rozmowa na temat wysyłania kartek pocztowych – kiedy wysyła się kartki, z jakiej okazji, do kogo najczęściej posyła się kartki, czy w dzisiejszych czasach często w ten sposób komunikujemy się z drugą osobą - uczniowie przypominają, kim jest adresat i nadawca - uczniowie odpowiadają na pytanie, jakie elementy zawiera poprawnie zaadresowana kartka pocztowa - przypomnienie informacji, ze na kartce pocztowej bezpośrednie zwroty do adresata pisać należy wielką literą – są one wyrazem szacunku - uczniowie otrzymują kartki pocztowe (załącznik nr 2), poprawnie adresują je do swoich dziadków i uzupełniają samodzielnie wymyślonym wierszykiem, życzeniami z okazji Dnia Babci/ Dnia Dziadka - ocena trzech najlepiej wykonanych kartek dla babci/dziadka - zadanie domowe: Wykorzystując „bank pomocnych słówek” (załącznik nr 3) opisz swoją babcię lub swojego dziadka. Zwróć uwagę nie tylko na cechy wyglądu i charakteru opisywanej postaci, ale także Twoje relacje z babcią lub dziadkiem – co je charakteryzuje, wyróżnia itp. (załącznik nr 1) Na podstawie tekstu lektury, własnych doświadczeń oraz wierszy dopiszcie jak najwięcej skojarzeń ze słowami „babcia”/ „dziadek”. (załącznik nr 3) Bank pomocnych słówek • Włosy: kasztanowe, blond, brązowe, czarne, długie, średniej długości, kręcone, krótkie, proste, falujące, puszyste, gęste, słabe, rzadkie, jasne, ciemne, rude, siwe • Twarz: Okrągła, pociągła, drobna, pyzata, blada, rumiana, śniada (opalona), piegowata, szczupła • Oczy: Zielone, niebieskie, jasnobrązowe, szare, piwne, czarne, wąskie, duże, okrągłe • Spojrzenie: Pogodne, łagodne, życzliwe, ponure, groźne, smutne, przenikliwe, bystre • Nos: Zadarty, prosty, mały, duży, długi, orli, wąski, szeroki, garbaty • Usta: Pełne, duże, czerwone, kształtne, wąskie, różowe, zaciśnięte, blade • Sylwetka: Wiotka, smukła, zgrabna, szczupła, koścista, zgarbiona, postawna, wątła, barczysta • Cechy charakteru i nie tylko: Wesoły, pilny, życzliwy, wysportowany, pogodny, mądry, miły, sympatyczny, ładny, drobiazgowy, skromny, uczciwy, niecierpliwy, radosny, cierpliwy, nerwowy, rozmowny, nieśmiały, małomówny, uparty, odważny, leniwy, kłótliwy, serdeczny Lekcja V: Z wizytą w fabryce czekolady Willy`ego Wonki. Czas: 45 minut Cele: Uczeń potrafi: • Opisać właściciela fabryki • Odszukać informacje w tekście na temat wynalazków pana Wonki • Opowiedzieć o najważniejszym marzeniu Charliego i sposobach jego realizacji • Opowiedzieć o Złotych Talonach ukrytych w batonach (kto je zdobył, w jaki sposób, kiedy) • Ułożyć w poprawnej kolejności plan wydarzeń związany z wycieczką po fabryce czekolady • Wskazać 5 podstawowych elementów zaproszenia Formy pracy: Indywidualna, grupowa, zbiorowa Metody pracy: Pogadanka, rozmowa kontrolowana, praca z tekstem lektury Środki dydaktyczne: Tekst lektury, karty pracy Przebieg lekcji: - sprawdzenie pracy domowej - uczniowie opowiadają o fabryce czekolady i jej właścicielu. Przytaczając konkretne fragmenty tekstu, opisują wygląd pana Wonki, rozmawiają o jego wynalazkach - uczniowie wyszukują w tekście fragmenty mówiące o kolejnych zdobywcach Złotych Talonów, jednocześnie opowiadają o największym marzeniu Charlie`ego Bucketa oraz sposobach na zdobycie wejściówki do fabryki pana Wonki - nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy (załącznik nr 1). Zadaniem uczniów jest ułożyć w poprawnej kolejności punkty planu wydarzeń – Wycieczka do Fabryki Czekolady. - ocena najbardziej aktywnych uczniów - przypomnienie informacji dotyczących budowy zaproszenia - zadanie domowe: Wkrótce są Twoje urodziny. Zamierzasz zorganizować przyjęcie urodzinowe w fabryce pana Wonki. Napisz zaproszenie dla kolegi/koleżanki, pamiętaj o zasadzie „pięciu palców”, która obowiązuje przy pisaniu zaproszeń. (załącznik nr 1) 1 lutego Charlie wraz z dziadkiem wziął udział w wycieczce po fabryce czekolady pana Wonki. Uporządkuj punkty planu – WYCIECZKA PO FABRYCE CZEKOLADY – zgodnie z kolejnością, w jakiej poszczególne wydarzenia miały miejsce. W razie potrzeby możesz skorzystać z tekstu lektury. Do dzieła! 1. Wejście do Hali Wynalazków – ulubione miejsce pana Wonki. 2. Zbiórka pod fabryką czekolady. 3. Podążanie krętymi korytarzami za panem Wonką w dół – najważniejsze części fabryki znajdują się głęboko pod ziemią. 4. Wejście do Hali Czekoladowej. 5. O godz. pan Wonka otwiera drzwi fabryki i serdecznie wita się z każdym swoim gościem i jego opiekunem/opiekunami. 6. Kosztowanie przez uczestników wycieczki roślin: jaskrów, trawy z miętowego cukru. 7. Podróż różową, landrynkową łodzią po czekoladowej rzece. 8. Zdobywcy Złotych Talonów wraz z opiekunami oraz tłum gapiów oczekują na pojawienie się pana Wonki. 9. Dostrzeżenie małych istot – Umpa-Lumpy z Umpalandu. 10. Kraina cukierków. 11. Pozostawienie w korytarzu głównym – ciepłym i wypełnionym pięknymi zapachami – wierzchnich okryć. 12. Opowieść pana Wonki o ziarnach kakaowych i umowie z wodzem plemienia Umpa-Lumpy. 13. Pracujące wiewiórki w Hali Orzechowej. 14. Charlie zostaje sam w fabryce czekolady. 15. Veruca Salt chce, by ojciec kupił jej Upma-Lumpę. 16. Podróż windą z grubego przejrzystego szkła. 17. Augustus, podczas picia czekolady z rzeki, zostaje wessany przez rurę. 18. Odnalezienie chłopca-obżartucha w Hali Piankowej. Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.

charlie i fabryka czekolady umpa lumpy